List do Grup Modlitwy Ojca Pio w Polsce
„Pielgrzymi nadziei”
Kochani Sympatycy, Czciciele, Animatorzy, Członkowie i Moderatorzy Grup Modlitwy Ojca Pio w Polsce!
W minionym Adwencie rozpoczęliśmy w Kościele katolickim w Polsce czas formacyjny – Rok Jubileuszowy 2025 pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. Chcemy odkrywać wraz ze św. Ojcem Pio znaczenie cnoty nadziei w naszym życiu, w Grupach Modlitwy i we wspólnocie Kościoła. Program duszpasterski „Pielgrzymi nadziei” rozważamy w pięciu wymiarach: teologiczno-pastoralnym (czytając i słuchając Pisma Świętego, Katechizmu Kościoła Katolickiego, wypowiedzi św. Ojca Pio), liturgicznym (biorąc udział w nabożeństwach m.in. różańcowych, drogach krzyżowych, modlitwach do świętego Stygmatyka, adoracjach, czuwaniach itd.), homiletycznym (rozważając kazania tematyczne), katechetycznym (zgłębiając konferencje tematyczne kapłanów i animatorów), maryjnym (naśladując cnoty Matki Bożej).
Nasz związek z Bogiem otwiera wiara, wzmacnia nadzieja, a wieńczy miłość. Fundamentem naszej nadziei jest Jezus Chrystus, który wstępując do nieba, wnosi do serca Boga nasze człowieczeństwo, obciążone oczekiwaniami i pytaniami. Tę nadzieję, zakorzenioną w Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał, chcemy wychwalać, przyjąć i głosić światu w Roku Jubileuszu. Naszą nadzieją jest sam Bóg, pozostawanie z Nim w bliskości i nadawanie skuteczności naszym dążeniom i modlitwom. „Nadzieja dodaje odwagi rozumowi i obdarza go siłą do ukierunkowania woli – stwierdził papież Benedykt XVI – jest już ona obecna w wierze, co więcej, przez nią jest wzbudzona. Kto ma cnotę nadziei, paraliżuje wątpliwości, unicestwia przygnębienie, sieje sukces, przygotowuje zwycięstwo… Cnota nadziei jest najcenniejszą towarzyszką, jedyną, która po tym, jak pomagała nam dobrze żyć, przygotowuje nas również na śmierć i niebo, czyli wieczność z Bogiem”. Dajmy się pokonać cnocie nadziei, ponieważ ginie ten, kto przestaje jej ulegać. Święty Ojciec Pio radził: „Pokładajmy nadzieję w Jezusie, ponieważ nas kocha i powiedział: «przyjdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię»”. Nasze życie, pomimo trudności i wyzwań, jest pełne nadziei zakorzenionej w obietnicach Chrystusowych. Daje ona bowiem siłę, by iść naprzód, nawet w obliczu niepewności, trudności i pozwala patrzeć w przyszłość z ufnością, że Boże obietnice zostaną spełnione.
Duchowość nadziei. Papież Franciszek napisał: „Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia. (…) Z nadzieją ściśle związana jest cnota cierpliwości. Cierpliwość została wygnana przez pośpiech, wyrządzając ludziom wielką krzywdę. (…) Konieczne jest zwrócenie uwagi na wiele dobra obecnego w świecie po to, aby nie ulec pokusie przekonania o byciu pokonanym przez zło i przemoc. (…) Często spotykamy osoby zniechęcone, które patrzą w przyszłość ze sceptycyzmem i pesymizmem, jakby nic nie mogło dać im szczęścia. Oby Jubileusz był dla wszystkich okazją do ożywienia nadziei”. Bóg prowadzi nas przez wszystkie życiowe drogi. Otwarte Drzwi Święte – Brama Jubileuszowa jest symbolem otwartego nowego raju do przeobfitych dóbr zbawienia. To czas, aby zrezygnować z tego, co nas odciąga od Boga, i skoncentrować się na tym, co zbliża nas do Niego.
Wspólnota pielgrzymów. Ochrzczeni i wierzący tworzący Kościół są w drodze, a prowadzeni przez Ducha Świętego, podążają za Chrystusem do domu Boga Ojca. Pielgrzymka odzwierciedla życie człowieka, które można postrzegać w kategoriach nieustannej wędrówki, jest wyrazem wiary i nadziei oraz przypomina o najważniejszym celu naszej ziemskiej drogi, którym jest wieczność z Bogiem w niebie. Nasze pielgrzymowanie do świątyń jubileuszowych jest szczególnym doświadczeniem przejścia z codziennego otoczenia do miejsca sakralnego. Dlatego jest symbolem nawrócenia, czyli porzucenia grzechu, a zmierzania ku świętości. To także wyraz wewnętrznej tęsknoty za zbliżeniem się do Boga i odnalezieniem w Nim pełni życia.
Duchowe owoce Jubileuszu. W Roku Jubileuszowym, zyskując odpusty zupełne, uświadommy sobie, że są one konkretnym przejawem miłosierdzia Bożego, które przekracza granice ludzkiej sprawiedliwości i je przemienia. Jubileusz to czas, by przemyśleć, jak wygląda nasza relacja z Bogiem i wzmocnić z Nim więzi. Zacznijmy od gorliwszych codziennych modlitw i regularniejszego czytania Pisma Świętego, aby spojrzeć na swoje życie przez pryzmat Ewangelii i znaleźć odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Możemy zbliżyć się do Boga przez chwile ciszy, w której wsłuchujemy się w Jego głos, i zastanowić się, czego od nas oczekuje. Regularne rozmowy z Bogiem budują ufność, umacniają wewnętrznie i pomagają stawiać czoła codziennym wyzwaniom. Czytanie i rozważanie słowa Bożego dostarcza wewnętrznej siły i duchowej mądrości, inspiracji oraz wskazówek, jak prowadzić życie pełne wiary, nadziei, miłości i pokoju. To także czas skupienie się na lekturze Katechizmu Kościoła Katolickiego i pism św. Ojca Pio. Równocześnie bądźmy ostrożni i unikajmy czytania, słuchania w mass mediach i różnych publikacjach licznych fałszywych proroctw, wypowiedzi i orędzi kłamliwie przypisywanych św. Ojcu Pio.
Pogłębienie życia sakramentalnego. W Roku Jubileuszowym częściej korzystajmy z sakramentów pokuty i Eucharystii. Regularne przystępowanie do nich pozwala przeżywać obecność Boga w codzienności. Z większym zaangażowaniem celebrujmy nadzieję w liturgii, a zwłaszcza w Eucharystii, która „jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i zarazem jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. Z cnotą chrześcijańskiej nadziei wiąże się nabożeństwo do miłosierdzia Bożego oparte na słowach „Jezu ufam Tobie”. Dlatego w miarę możliwości codziennie uczestniczmy w Godzinie Miłosierdzia, odmawiając Koronkę do Miłosierdzia Bożego we wskazanych intencjach. Rok Jubileuszowy to czas nie tylko indywidualnej refleksji, ale także modlitwy za Grupy Modlitwy Ojca Pio i wspólnotę Kościoła. Ofiarujmy ją za Kościół, papieża, biskupów, kapłanów, rodziny, młodzież i dzieci, prosząc o błogosławieństwo dla duchownych oraz wiernych. Jesteśmy częścią większej wspólnoty Kościoła. Wspólna modlitwa w Grupach Modlitwy duchowo zjednoczy nas z innymi czcicielami Stygmatyka na całym świecie, czyniąc nas współuczestnikami Bożego dzieła.
Codzienne uczynki miłosierdzia. Często nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem. Pokładanie nadziei w Bogu oznacza dążenie do Niego poprzez dobre uczynki. Jubileusz to czas świadomego podjęcia działań na rzecz innych. Uczynki miłosierdzia, zarówno dotyczące ciała, jak i duszy, stanowią praktyczne wyrażenie miłości do Boga i bliźnich. Codzienna pomoc, wsparcie oraz życzliwość pomagają poczuć wspólnotę z innymi i dostrzec ich potrzeby. Każdy taki gest zbliża do Boga, który sam jest źródłem miłości i miłosierdzia. W praktyce nadzieja wyraża się w cierpliwości, która nie słabnie w czynieniu dobra także w obliczu pozornej porażki, a także w pokorze, która akceptuje misterium Boga i ufa Mu nawet w ciemności. Katechizm Kościoła Katolickiego wymienia dwa grzechy przeciw cnocie nadziei: rozpacz i zuchwałą ufność. Nadzieja usuwa zniechęcenie i bierność życiową, a jej posiadanie w perspektywie eschatologicznej bynajmniej nie oznacza pomniejszenia znaczenia zadań i obowiązków doczesnych. Warto w tym roku łaski przebaczyć sobie i innym oraz podjąć kroki, by zakończyć konflikty i zatroszczyć się o harmonię w relacjach z bliskimi. Przebaczenie to nie tylko dar dla drugiego człowieka, to również akt wyzwolenia dla nas samych. Kiedy uwolnimy się od ciężaru urazów, nasze serce stanie się bardziej otwarte na łaski, które przyniesie Rok Święty. Okazujmy wsparcie modlitewne, materialne i finansowe dziełom miłosierdzia zleconym Grupom Modlitwy Ojca Pio, takim jak Dom Ulgi w Cierpieniu w San Giovanni Rotondo.
Udział w rekolekcjach i dniach skupienia. Regularne uczestnictwo w parafialnych i diecezjalnych rekolekcjach czy dniach skupienia Grup Modlitwy Ojca Pio pomaga w głębszym zrozumieniu duchowych wartości, jednocześnie umożliwiając kontakt z innymi, którzy podzielają te same dążenia. To szczególny czas, który przygotowuje na głębsze doświadczenie w naszym życiu obecności Boga i wspólnoty Kościoła katolickiego.
Rok Jubileuszowy to czas szczególnej łaski, przypominający, że wszystkie istoty ludzkie i cały wszechświat pochodzą od Boga, od Boga zależą i do Boga zmierzają. Niech Jubileusz będzie wydarzeniem „żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, Źródłem nadziei, i ożywi w każdym ochrzczonym wiarę w Boga i Bogu, by ją wyznawać z przekonaniem i żyć ufnością, że każdy człowiek zaproszony jest do doświadczenia łaski i nadziei”. Korzystanie z owoców Roku Jubileuszowego zależy od nas, od naszego zaangażowania, organizowania pielgrzymek do świątyń jubileuszowych, gorliwego czytania i głoszenia słowa Bożego, życia sakramentalnego, przychodzenia do Źródła nadziei, którym jest Chrystus Pan. Bądźmy ludźmi nadziei: umocnijmy się nią i obudźmy ją w innych. Bądźmy w nią bogaci. Ona – jak pisał św. Paweł Apostoł – „zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,5). Gdziekolwiek żyjemy i pełnimy służbę, bądźmy ambasadorami nadziei w błogosławionym i poranionym świecie. Wędrując wspólnie, odnawiajmy nasze zaangażowanie w nadzieję i pomagajmy innym odkryć jej piękno. Chciejmy w tym roku bardziej włączyć się w różne wydarzenia duszpasterskie w naszych parafiach i diecezjach, a także w rejonowe spotkania Grup Modlitwy Ojca Pio. Chciejmy osobiście bardziej poznawać, pokochać i pokazać innym, co dobrego mamy w sobie i naszym Kościele katolickim, parafiach i Grupach Modlitwy. Sami umocnieni nadzieją i miłością do Pana Jezusa oraz Jego Kościoła, zabiegajmy o dobro duchowe również dla innych. Z jednej strony chciejmy umocnić się i zaangażować w Kościele katolickim i Grupach Modlitwy Ojca Pio, a z drugiej pragnijmy dotrzeć, pomóc i zaprosić inne osoby do naszych wspólnot. Z pomocą Ducha Świętego niech wszystkie Grupy Modlitwy Ojca Pio dla nas i dla innych osób staną się miejscami doświadczenia miłości Bożej i ludzkiej oraz wyrazem troski Kościoła katolickiego.
Serdecznie zapraszam Was na: Ogólnopolskie Czuwanie GMOP w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach (21 VI 2025), Kongres Animatorów i Moderatorów GMOP w Tenczynie (12-14 IX 2025), Kongres Animatorów i Moderatorów GMOP w Gdańsku (dla północnej części Polski, 11 X 2025), Czuwanie GMOP na Przeprośnej Górce i w Częstochowie (27/28 IX 2025), Czuwanie GMOP w Sanktuarium św. Ojca Pio w Warszawie Gocławiu (17 V 2025), Spotkanie kapłanów opiekunów GMOP w Częstochowie (9 IX 2025), Rekolekcje ze św. Ojcem Pio dla kapłanów i zakonników w Tenczynie (10-13 XI 2025), Rekolekcje ze św. Ojcem Pio w Tenczynie (14-16 XI 2025), Czuwanie GMOP w Sanktuarium św. Ojca Pio w Terliczce (28/29 XI 2025).
Drodzy! Dziękuję Wam wszystkim za tworzenie Grup Modlitwy Ojca Pio i zaangażowanie w ich duchowy oraz liczebny rozwój. Niech Pan Jezus Chrystus błogosławi czas Jubileuszowego Roku 2025, nasze życie, bliskich i nasze Grupy Modlitwy Ojca Pio!
Z wdzięcznością i modlitwą br. Robert Krawiec OFMCap
krajowy koordynator Grup Modlitwy Ojca Pio