Relacja z czuwania – 25/26 września 2021 roku – Ojciec Pio

Święty Ojcze Pio, dziękujemy ci za kolejne czuwanie modlitewne , które odbyło się w dniach 25/26 września 2021 roku. Zaczęło się jak zawsze w twoim sanktuarium na Górce Przeprośnej, czyli miejscu pojednania i przebaczenia dla wielu pokoleń Polaków, którzy zmierzali do Częstochowy. Na czuwanie przybyło grubo ponad tysiąc twoich duchowych dzieci. Niektórzy tylko na Przeprośną Górkę a zdecydowana większość do Sanktuarium naszej Niebieskiej Mamy na Jasną Górę. Dziękujemy za piękną pogodę , ponieważ dzięki temu mogliśmy się modlić drogą krzyżową w plenerze. Uczestniczyliśmy w Adoracji najświętszego Sakramentu, która przygotowała nasze dusze do przeżycia Eucharystii odpustowej w Twoim Sanktuarium. Umocnieni Komunią świętą mogliśmy pojechać na Jasną Górę by tam przed Obrazem Jasnogórskim Trwać na modlitwie i pokucie przez całą noc i wraz ze św. O. Pio pomagać duszom czyśćcowym w osiągnięciu nieba. Po apelu jasnogórskim pomogła nam w tym konferencja siostry Anny Czajkowskiej ze Zgromadzenia Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych o budowaniu duchowego domu ulgi w cierpieniu dla naszych bliskich zmarłych. Po tej konferencji wysłuchaliśmy pięknego dialogu ze świętym Ojcem Pio o tym jak pomagać duszom w czyśćcu cierpiącym. Nasz święty patron dobrze zna ten temat ponieważ jako mistyk spotykał dusze w czyśćcu cierpiące, dlatego jego odpowiedzi nam dużo dały światła na ten temat. To wprowadziło nas też w dobre przeżycie najważniejszego momentu naszej modlitwy jakim była uroczysta Mszą święta której przewodniczył i głosił Słowo Boże ks. prałat Andrzej Kufikowski – kustosz sanktuarium św. Ojca Pio z Warszawy. Po Eucharystii rozpoczęliśmy prawdziwy szturm do nieba adorując wystawiony Najświętszy Sakrament i odmawiając i śpiewając trzy części różańca. Myślę że ta nocna modlitwa połączona z ofiarą ma szczególną moc, ponieważ jest połączona z ofiarą i wyrzeczeniem. Święty O. Pio przeżywając ból stygmatów często nie mógł spać, dlatego ofiarował nocną modlitwę jako wynagrodzenie za grzechy swoich penitentów i łączył się z duszami w czyśćcu. Kochany nasz patronie, bardzo ci dziękuję , że nas zgromadziłem u naszej Matki i królowej w Częstochowie. br Roman Rusek

Historia

Pietrelcina, mała miejscowość na zachodzie Włoch. Miejsce jak wiele innych, biednych prowincji, niewyróżniających się u końca XIX w. I tam oto przychodzi na świat Franciszek. Dziecko, które od najmłodszych lat prowadzi mistyczną rozmowę z Bogiem. Często przebywa w parafialnym kościółku, i kocha obcować z przyrodą. Mimo, iż miejsce jest jak wiele innych, on potrafi dostrzec moc stwórczą samego Boga. Przesiadując całymi dniami na wypasaniu owiec, od najmłodszych lat miał możliwość nawiązania kontaktu z niebem. Rzeczy, postacie, głosy, które widywał i słyszał były dla niego całkiem naturalne i dopiero nadchodzący czas pokazał, że jest w tym odosobniony. I tak pewnego dnia do drzwi domu zapukał podróżujący zakonnik, którego przyjęli w jego podróży rodzice małego Franciszka. Pielgrzym zrobił nie małe wrażenie na młodym chłopcu, który zapragnął być także zakonnikiem i mieć nie mniejszą brodę niż on. Ojciec, widząc prawdziwy głos Boży w swoim synu, postanowił wyemigrować do Ameryki w celu zarobienia pieniędzy na edukację syna. Franciszek wstępuje do zakonu. Próby jakich musiał doświadczyć w pierwszych latach nie pozostawiały złudzeń, iż jest osobą pokorną, posłuszną i gorliwą, i jest godny święceń kapłańskich. Zdrowie już wyświęconego na Ojca Pio Franciszka nie było jego mocną stroną. Wynikało to z faktu, że przyjmował wiele cierpienia wielu osób, które musiał odchorować. I to doprowadziło go do przyjęcia największego daru od Pana Jezusa 20 IX 1918 w postaci stygmatów za grzechy innych ludzi, które wywarły wpływ na całe dalsze jego życie. Sam, uważał, że widok ran wpędza jego w zawstydzenie i zakłopotanie, i prosił wielokrotnie Boga, aby je ukrył i pozostawił rany niewidoczne, jednocześnie nie umniejszając cierpienia. Bóg jednak miał wielkie plany w stosunku do Ojca Pio co wymagało od niego niejednokrotnie heroicznej postawy. Za jego przyczyną doszło do nawrócenia niezliczonej liczby osób, które trwa do dnia dzisiejszego. Mimo zmasowanych prześladowań, także ze strony Kościoła, nie poddał się w walce o miłość i nie wypowiedział posłuszeństwa. W momencie, kiedy jego zdrowie było na krawędzi, i wydawało się, że jego dni są już policzone, pielgrzymująca figura Matki Bożej z Fatimy wyciągnęła go z sideł śmierci. Doznał uzdrowienia, takiego samego jakich inni doznawali za jego wstawiennictwem. Przykład życiowej postawy św. Ojca Pio może być wzorem każdego katolika w walce o wieczną miłość.

Modlitwa

Ojcze Niebieski, dziękuję Ci za to, że mnie kochasz. Dziękuję Ci za zesłanie Twojego Syna, Pana naszego Jezusa Chrystusa na świat, aby mnie zbawił i uwolnił. Ufam w Twą moc i łaskę, która wspiera i leczy mnie. Kochający Ojcze, dotknij mnie teraz swoimi uzdrawiającymi dłońmi, bo wierzę, że jest Twoją wolą abym był zdrowy na ciele, umyśle, duszy i duchu.

Okryj mnie najszlachetniejszą krwią Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa od czubka mej głowy do podeszwy mych stóp. Wyrzuć to, czego nie powinno być we mnie. Wylecz niezdrowe i nieprawidłowe komórki. Otwórz zablokowane tętnice i żyły oraz odbuduj i dopełnij wszelkie uszkodzenia. Usuń wszystkie stany zapalne i przemyj infekcje mocą najdroższej krwi Jezusa. Niech ogień Twej uzdrawiającej miłości przejdzie przez całe moje ciało w celu uzdrowienia tak, aby funkcjonowało ono w sposób w jaki Ty je stworzyłeś. Dotknij też mego umysłu i moich emocji, nawet najgłębszych zakamarków mojego serca.

Napełnij mnie swoją obecnością, miłością, radością oraz pokojem i przyciągaj jeszcze bliżej do siebie w każdym momencie mojego życia. Ojcze, napełnij mnie Swoim Duchem Świętym i upoważnij do czynienia wszystkiego co się da, aby moje życie przynosiło chwałę i cześć Twemu świętemu imieniu. Proszę Cię o to w imię Pana Jezusa Chrystusa. Amen.